ÖDP Genel Başkanı Alper Taş: Barış, AKP'nin Lütfu Değil

Özgürlük ve Dayanışma Partisi (ÖDP) Genel Başkanı Alper Taş Rusya'nın Sesi radyosu Türkçe servisine açıklamalarda bulundu. Taş, barışın bir lütuf olarak görülemeyeceğini ve bir mücadele süreci olarak tanımlanması gerektiği görüşünü savundu.

Alper Taş'ın görüşleri şöyle:

Kürt halkının demokratik taleplerinin her zaman yanında olduk. Barışın ağıza alınmadığı yıllarda; 1996’da barış için 1 milyon imza topladık. Kürtlerin eşit yurttaş olmasının Türkiye’yi bölmek yerine daha da güçlendireceğini ve zenginleştireceğini söyledik. Ama Kürt siyasi hareketi ulus ve kimlik temelli hareket ettiği; biz de sosyalist gelenekten geldiğimiz için doğal olarak aramızda ‘eleştirel dayanışma’ ilişkisi vardır.

 Çekilme meselesi ilk değil. 1999 yılında da bir çekilme gerçekleşmişti. Ama o zaman Öcalan’ın yakalanması nedeniyle daha farklı bir ortam söz konusuydu. Türkiye, Kürt siyasi hareketini yendiği algısıyla hareket ediyordu. O zaman PKK’nın çekilmesi değerlendirilmedi. Devlet sorunu unuttu ve uyuttu. 2004’de, yeniden silahların ateşlenmesiyle ‘Kürt Sorunu’ konuşulur hale geldi. Bu kez süreç daha farklı artık, silahlı çözüm olanaksız. Silahta ısrar, Kürt ve Türk halklarını iç savaş sürecini besler.

‘Seyirci olmayacağız, aktif tutum alacağız’

 Gelinen aşamada PKK’nın istediği ‘demokratik özerklik’ gibi konular da silahlı mücadelenin artık bir gereklilik olmadığını gösteriyordu, devletin de ezeceğiz - bitireceğiz yaklaşımının geçersizliği ortaya çıktı. AKP hükümetinin TSK’ya yaptığı son operasyonlar ve Kürt siyasi hareketiyle yapılan savaşın sivil otoriteye devredilmesi ve Kürt siyasi hareketinin tasfiye edilme hedefinin başarısızlığa uğraması, silahın artık bir yol olmadığını her iki taraf için görünür kıldı.

 Böyle bir sürecin oluşmasını olumlu buluyoruz. Ancak esas iş bundan sonra başlıyor; dananın kuyruğu şimdi kopacak. AKP hükümeti 1999’da olduğu gibi süreci uyutacak mı yoksa demokratik reformların önünü mü açacak? Önemli olan bu. Biz burada seyirci konumda olmayacağız, sosyalistler olarak aktif pozisyon alacağız. Barışın yanında olacağız, barışa soldan müdahalenin olanaklarını bulmaya çalışacağız.

‘İktidarda MHP de olsaydı…’

 Barış herşeyin çözümü anlamına gelmiyor. Burada devlet aklı söz konusudur. AKP yerine bir başka parti; örneğin iktidarda MHP de olsaydı böyle bir adım atmak zorunda kalacaktı. Çünkü gidişhat burayı gösteriyordu. Bundan ötesi mümkün değil artık. 1938’deki Dersim olayları gibi kanla revanla çözüm getiremezler. Barış, AKP’nin bir lütfu değil; tüm demokrasi güçlerinin ortak kazanımı olacaktır.

 Barış, gerici bir sonuca da evriltilebilir, devrimci bir sonuca da… Barış, bölgesel güç olma hevesiyle, İran’la bir savaşa dönüşmemeli. Başkanlık sisteminin önünü açmamalı. Giderek muhafazakarlaşan, ılımlı islam coğrafyasına gelen bu coğrafyanın daha da gericileşmesine hizmet etmemeli. Barışı tabi ki isteyeceğiz. Ama barışın bölgedeki diğer halklar için yaratacağı negatif sonuçlara karşı da mücadele edeceğiz.

‘Gerçek barış için emperyalizmin kovulması ve sermaye egemenliğinin ortadan kalkması…’

 Sürece tek boyutuyla bakmıyoruz. Türkiye solunda sürece dair iki bakıl açısı var. Bunlardan biri “bu bir emperyalizm projesidir” diyerek sürece karşı çıkanlar, bir diğeri de hiç sorgulamadan bu sürece destek verenler… Bu iki tutum da doğru değil. Bu bir mücadele süreci. Biz bu sürecin daha pozitif bir yere sıçramasından yanayız.

 Mayıs’ta ‘Eşitlik ve Özgürlük Temelinde Türkiye’yi Yeniden Kuralım’ başlığıyla başlattığımız siyasi faaliyet ekseninde alana çıkacağız. Emperyalizmin egemenliğine son verme, emek eksenli kamucu bir ekonomi, gerçek bir laiklik, doğanın talanına son verme ve barış içinde yaşadığımız bir ülke isteğini dile getireceğiz. Barışın süreç olarak gelişmesinin altını çizeceğiz. Bizim için gerçek bir barış, 1 Mayıs’ın kendisini tanımladığı o tarihsel çizginin içindedir; emperyalizmin bölgeden kovulması ve sermaye egemenliğinin ortadan kalkması! Gerçek bir barış ancak bu iki olgunun gerçekleşmesiyle olacaktır.