Başbakan'a İtiraf: Kadın Erkek Aynı Evde, Seks Olmadan Yaşar mı? Yaşar

sayın başbakanım.

7 yıl üniversite okudum. yok aptal olduğumdan değil, bölüm falan değiştirdim. öyle bir durum oldu.

bu 7 yılın ilk 2 yılını kyk'nın karma yurdunda geçirdim. hatta öyle bir karma yurttu ki erkek başına 3 kız düşüyordu. kantinden kız blokları önüne kadar el ele yürüyüp bir yurt klişesi olan "kız teslim töreni" yapmak dışında bir icraat olmadı yurdun içinde.

2 yıl sonunda, 4 kafadar eve çıktık. merkezi bir yerdeki bu evi, 2 kez hacca gitmiş ve ilin tanınır esnaflarından bir hacı amcadan kiraladık. bizden önce cemaat eviymiş sanırım. aydınlatma anahtarlarında, dolap kapaklarında, hatta tuvaletin kapısında bile dua asılıydı. insan sıçmaya giderken niye dua okur ben hala anlamamışımdır.

karşı komşumuz olan teyzeyi, bu 5 yıl boyunca toplasanız 6-7 kez gördüm. biz 500 lira kira öderken, teyze 350 lira kira ödüyordu aynı hacı amcaya. bunun dışında apartmanımızda 1 öğrenci evi daha vardı. sonra üst kata da kızlar taşındı. derken alt kat komşu vefat etti, cemaatçiler taşındı. gecenin köründe ezan dahi okudular evde bağıra bağıra. "komşudur, olur arada böyle şeyler" deyip şikayet etmedik.

2 yıl sonra 1 arkadaşımız mezun oldu, kiraya destek de olması amacıyla; bizden 2 yaş büyük bir kadın arkadaşımız evimize taşındı. derken ev arkadaşlarıyla kavga eden bir arkadaş daha bize geldi. olduk evde 5 kişi.

kadına açtık, hormonlarımızın en oynak olduğu dönemdeydik. kusura bakmayın da mühendis adayıydık ve abazandık yani daha açık nasıl anlatayım. nadir olarak kadın arkadaşlarımız gelirdi eve. dönem dönem sevgililerimiz olsa da; o evde bahsettiğim "kadın" arkadaş 3 yıl boyunca bizimle yaşadı. bizi çekip çevirdi, ablalık yaptı.

biz o evde yılbaşı partisi de verdik, yüksek sesle müzik de dinledik. ama nasıl başardıysak, 1 kez olsun komşular şikayete gelmedi. hatta hacı amca bir gün eve baskın yaptı, bu kadın arkadaş da evdeyken. başta gergin başlayan sohbet, kadın ev arkadaşımızın ikram ettiği kekler ve hoş sohbetle; amcanın önyargılarının yıkılmasıyla son buldu. abartmıyorum, o yıl mutlaka zam yapması gerekiyordu kiraya; yapmadı.

diyeceğim şu. kadın erkek aynı evde, seks olmadan yaşar mı? yaşar. biz yaşadık. 1 gün olsun yan gözle bakmadık. birimizin bile aklından böyle bir şey geçmedi. birbirimize karşı sınırlarımızı asla aşmadık evcek. gördüğümüz aile terbiyesi, bize bunu yaptırdı ve zerre rahatsız da olmadık bunu yapmaktan.

şimdi siz beni, bizi suçluyorsunuz ya "o evlerde ne olduğu belli değil" diye; keşke böyle bir ortamda gençliğinizde bulunmuş olsaydınız. o "ne yaptıkları belli değil" dediğiniz gençlerin ahlaki hassasiyetlerinin sizden daha önde olduğunu; oy kullanarak ülkenin kaderini tayin etme hakkına sahip yaşlarda insanların, kendi rızalarıyla birlikte olmalarını veya birlikte yaşamalarını sorgularken bu gençlerin ülkenin daha ciddi problemleri için kafa patlattığını, düşündüğünü, tartıştığını, çözüm üretmeye çalıştığını; tecavüze uğrayan kıza "rızası var" kararı verilmesine, etek giyiyorsa tecavüz haktır zihniyetine, "ben içmiyorsam sen de içmeyeceksin" dayatmasına, sağlık sistemindeki katkı paylarına, suriye'li mültecilerin yaşadığı zorluklara, açlıktan ölen kore savaşı gazisine, evine iftarlık götüremediği için utancından intihar eden babaya, yağmalanan ormanlara, heslerle katledilen doğaya, avm dayatmanız yüzünden gözü çıkan/sakat kalan/hayatını kaybeden insanlara, 2013 yılında ülkenin büyükşehirlerinden birinde sokak ortasında dövülerek katledilen ali ismail korkmaz'a ve daha aklıma gelmeyen bir çok "ciddi" konuya üzüldüğünü/kafayı taktığını bilirdiniz.

kısacası bizim derdimiz cinsellik değil. demokratik bir ülkede eşit haklarla yaşamak istiyoruz. insan haklarına, bireysel özgürlüklere, düşünce özgürlüğüne saygı istiyoruz. din üzerinden siyaset yapılmasın istiyoruz. parasız eğitim/sağlık hizmeti istiyoruz. medya kuruluşları baskı altına alınmasın istiyoruz. hakimler ve savcılar; iktidar korkusundan kararlarını modifiye etmesin istiyoruz. gelir dağılımında adalet istiyoruz. vergilerle ezilmemek istiyoruz. iş istiyoruz, aş istiyoruz. kentleşme adına şehirlerin yeşil alanları yok edilmesin istiyoruz. en basitinden, hiç bir hakaret olmayan şu entryi yazarken "acaba başıma bir iş gelir mi? işten atılır mıyım? hayatımı kaydırırlar mı?" diye korkmayacağımız bir ülke istiyoruz.

simerazzi

*https://eksisozluk.com/entry/38126623?utm_source=facebook&utm_medium=wall&utm_campaign=social&utm_content=basbakana+itiraf&utm_term=0