Kanatları Ölü Açıklığında

- EDA SARAÇ -

Pelin Buzluk, 2010 tarihli Yaşar Nabi Nayır öykü ödülü sahibi genç bir yazar. İlk öykü kitabı “Deli Bal” dan sonra karşımıza bu kez “Kanatları Ölü Açıklığında” adlı isimli ikinci öykü kitabıyla çıkıyor.

Pelin Buzluk, derdini ve kendisini bu çağ ile ilişkilendirmiyor. Daha çok eski hayatlar, eski dönemler ilgilendiriyor onu.

İlk hikâye İbrahim Dağı’nda örneğin, okuyucunun aklı Hz. İbrahim’e ve hakkında anlatılan hikâyeye gidiyor.

Bu kitabın başlangıcındaki hikâye, benim de en severek okuduğum hikâyeydi.

Bunun dışında, hikâyeleri okurken Pelin Buzluk’un kazananlarla, muktedirle, gücü elinde bulunduranla bir işi yok.

Onun derdi, kıyıda köşede kalmış, hayattan hakkını alamamış veyahut bizatihi hayatın bir kenara attığı insanlar.

Aynı öyküdeki Yorgancı Yorgo karakterinden yola çıkarak artık İstanbul’da yaşamayan ancak en az bizim kadar İstanbul’un sahipleri olanları hatırladığını ve yâd ettiğini düşünebiliriz.

Pelin Buzluk, hayatın asıl sahiplerinin küçük insanlar olduğunu da fark etmiş durumda ve öykülerinin tamamını 'küçük insanlar' üzerinden kurgulamış, şekillendirmiş.

Öykülerde tasvirlerin son derece başarılı oluşu, insanın hikâyeleri ve karakterleri aynı zamanda kafasında canlandırabilmesini de sağlıyor.

Delibal ile başladığı öykü serüveninde eminim ki Pelin Buzluk’un adını daha çok duyacağız.

Bana gurbetlerde elimde kahve yaşattığı keyif dolu anlar için de ayrıca kendisine teşekkür etmeyi bir borç bilirim.


Eda Saraç