Söz Konusu Dini Kullanmaksa, Gerisi Teferruat

- YAZI: GÖZDE DEMİREL -

“Din, kitlelerin afyonudur” der ya Marx,  Etiyopya bu sözün gerçekliğini anlamak için ideal bir ülke! ‘Yoksulluk’ ve ‘yoksunluk’ içindeki bir ülke burası. Öte yandan gösterişli kiliseler ve onların kendilerini adeta ilah sayan papazları da dikkati çekiyor hemen. Eleştirdiğim şey din değil, dinin kullanılması. Ve bu kullanım şeklini Etiyopya’da olabildiğine net gözlemleyebiliyorsunuz.

Fotoğraftaki  kilise bir Avrupa şehrine ait değil. Etiyopya’nın başkenti Addis Ababa’nın en işlek semtlerinden Bole’nin tam ortasında olağanca heybetiyle yükseliyor. Kiliseden 10 metre gittiğinizde ise elektriği ve suyu olmayan barakalar, 10 metrekare barakalarda yaşayan 10 kişi karşılıyor sizi…

Ama elbet bu dünya saygıdeğer din adamlarının dayattıkları üzere ‘çile’ dünyası ya, inanca yapılan yatırım cennetin kapılarını açacak insanlara. Tam da insanların içindeki bu mantık ceplerindeki azıcık paralarını kiliselere, camilere bağışlamasına ve sonra üç kuruş için sokaklarda dilencilik yapmasına neden oluyor.
Etiyopya Hıristiyan’ından Müslüman’ına dindar bir ülke. Herhangi bir dini çatışma içinde yaşamayan güler yüzlü insanların ülkesi Etiyopya, aynı zamanda dinin en katı kurallarıyla yaşandığı yerlerden biri… Onca ‘sefalet’ içinde ‘sefahat’ vahaları adeta ibadet yerleri…

Ama çelişki elbet burada bitmiyor. Hani şu görkemli kilise fotografı var ya, önünde de bir heykel var. O ne Hazreti İsa ne Papa ne de bir ermiş. Zat-ı alileri bizzat kilisenin papazı! Altın yaldızlı boyalarla heykelini yaptırmış kilisenin tam önüne…

 Fotoğraf makinesinin kadrajını kilisenin duvarlarına kaydırdığınızda ise “evsiz” onlarca insan… Ellerini tanrı adına insanlara açan açlık içindeki insanlar…

Fazla söze ne hacet. Ne de olsa ‘dini kullanmak’ söz konusu olunca geri kalan her şey teferruat.


*antidepressan.com