Sana Notlar 3 - İlmek gibi.

- ÖZGE MUMCU -

Bir dönemden geçersin. Ruhunu tam bir yere teslim edeceksindir. Teslimat bu ya, her zaman doğru yere gidemez. Sonra söz vermiştik birbirimize dersin ya, "bu hayatta bizler dost kalacaktık." Oysa sana verilen sözleri bıraksan sen; çoğuna da inanmasan. O sözler, sen de versen o da verse, sadece o anı güzel kılmaya yarar; geleceği ne sen ne de o bilmez ki aslında.

İşte bu teslim sürecinden geçerken güzel sözler duyarsın, kötüsünü de duyarsın; ama duymamış gibi yaparsın. Sonra kendini sağaltmaya çalıştıkça, dostların gelir yanına. Herkesin irili ufaklı hayat deneyimi vardır ya; sana aktarırlar hepsini. Dinlersin usul usul, başın önünde, "haklısın galiba" diyerek. O hayat deneyimleri, bir imbikten akar gibi içine akar. İnsanlar, en yaşamaz sandığın dahi, bir şeyler biriktirir. Kendisi çekmiştir ya, bu çekmesin der aslında. Sana yol gösterir, anlatmaya çalışır işte. Bazı hayat deneyimlerinin seninkiyle de hiç alakası yoktur. Kafan karışır ya, boşver karışmasın. Dinle ama süz onları, sana kalan tortular hayatını kolaylaştırsın.

Anını güzel kılan o sözleri al, o duyguyu al; hafızanda bir yasemin kokusu gibi yoğun kalsın. Akşamları çok güzel kokar yasemin. İçine derince çek; o koku nasılsa birazdan uçacak.

Çünkü karşındakinin o güne kadar ne taşıdığını bilemezsin. Sadece sen kendi yükünü bilirsin. Onun sana anlattığı kadarını bilirsin.

Senin sözün onun ruhunu okşar, senin sözün onun canını yakar. Kimbilir onun hangi ilmeğine çarptın sen. Kimbilir hangi ilmeğini çözdün sen. Kimbilir hangi ilmeğini sağlamlaştırdın sen.

Senin ilmeklerin mi? Bilmem, bir başkası gerek mi onları çözmek için; düşünüyorum ben de.

İlmekler birbirine girdiğinde de...

"Herkesin ilmeği kendine" demesen bile...

 Boşver, nasılsa durulacaktır o dalgaların da er ya da geç.

Teslimatı mı? Onu kargoculara bırak.